Παναγιώτα Λουκάκου Δικηγόρος Παρ Αρείω Πάγω - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1439§3 ΑΚ, εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από δύο τουλάχιστον χρόνια ο κλονισμός τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά το πρόσωπο του ενάγοντος.   Η συμπλήρωση του χρόνου διάστασης δεν εμποδίζεται από μικρές διακοπές που έγιναν ως προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων ανάμεσα στους συζύγους". Η διάταξη αυτή   καθιερώνει ως λόγο διαζυγίου τον αντικειμενικό κλονισμό της έγγαμης σχέσεως των συζύγων δηλαδή εφόσον αποδειχθεί η   διετής διάσταση , η οποία υπολογίζεται αναδρομικά, από τον χρόνο της συζήτησης της υπόθεσης (δηλαδή πρέπει να έχει συμπληρωθεί μέχρι τη δικάσιμο της αγωγής ) στο ακροατήριο τεκμαίρεται αμάχητα ο κλονισμός των σχέσεων των συζύγων και το δικαστήριο χωρεί, στη λύση του γάμου. Ως διάσταση,  νοείται εκείνη κατά την οποία οι σύζυγοι απομακρύνονται φυσικά (σωματικά) και ψυχικά  μεταξύ τους, με τη θέληση να μην έχουν πλέον κοινωνία βίου, ανεξάρτητα α

Ως διαμεσολάβηση ορίζεται μια  σύντομη και σύννομη  διαρθρωμένη διαδικασία  εκούσια, εχέμυθη  και εμπιστευτική στην οποία παρίστανται τα εμπλεκόμενα μέρη μαζί με τους  πληρεξουσίους  δικηγόρους τους, και ένα τρίτο ουδέτερο πρόσωπο τον  Διαμεσολαβητή. Οι οικογενειακές διαφορές που μπορούν να επιλυθούν με διαμεσολάβηση είναι  εκείνες που αφορούν : το ύψος της μηνιαίας διατροφής του  συζύγου το ύψος και ο τρόπος καταβολής της διατροφής των ανηλίκων τέκνων την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια το  πλαίσιο σχέσεων μεταξύ των γονέων που βρίσκονται σε διάσταση  ή έχουν διαζευχθεί  και των παιδιών τους  και  αφορά τον σχεδιασμό της καθημερινότητας των παιδιών ,όπως που αυτά θα κατοικούν ,σε ποιο σχολείο θα φοιτήσουν . τη χρήση της οικογενειακής στέγης την κατανομή των κινητών πραγμάτων την  αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα οποιοδήποτε άλλο θέμα που προκύπτει από το γάμο, τη διακοπή της

Σύμφωνα με το άρθρο 1520 ΑΚ, ο γονέας, με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο , πριν ή μετά το διαζύγιο  για οποιονδήποτε λόγο, διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό και στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του ανηλίκου, ως προς την άσκηση του δικαιώματος αυτού, το Δικαστήριο καθορίζει τον τρόπο, κατά τον οποίον θα γίνεται η επικοινωνία. Το άκρως αυτό προσωπικό δικαίωμα του γονέα, προς επικοινωνία μετά του ανηλίκου τέκνου του, απορρέει από το φυσικό δεσμό του αίματος και του αισθήματος της στοργής προς το τέκνο, συντελεί δε στην ανάπτυξη του ψυχικού του κόσμου και στην εν γένει προσωπικότητά του, για το λόγο αυτό και η άσκησή του, αποβλέπει, κυρίως, στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου . Το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα  κατά τη διάσταση ή μετά το διαζύγιο με το ανήλικο τέκνο λειτουργεί μέσα στη φύση των οικογενειακών δικαιωμάτων, πλην, όμως, αυτό δεν αποτελεί παράλληλα και καθήκον, όπως συμβαίνει με τη γονική μέριμνα και γι` αυτό δεν υφίσταται νομικ