Σύμφωνα με το άρθρο 1520 ΑΚ, ο γονέας, με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο , πριν ή μετά το διαζύγιο για οποιονδήποτε λόγο, διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό και στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του ανηλίκου, ως προς την άσκηση του δικαιώματος αυτού, το Δικαστήριο καθορίζει τον τρόπο, κατά τον οποίον θα γίνεται η επικοινωνία. Το άκρως αυτό προσωπικό δικαίωμα του γονέα, προς επικοινωνία μετά του ανηλίκου τέκνου του, απορρέει από το φυσικό δεσμό του αίματος και του αισθήματος της στοργής προς το τέκνο, συντελεί δε στην ανάπτυξη του ψυχικού του κόσμου και στην εν γένει προσωπικότητά του, για το λόγο αυτό και η άσκησή του, αποβλέπει, κυρίως, στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου . Το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα κατά τη διάσταση ή μετά το διαζύγιο με το ανήλικο τέκνο λειτουργεί μέσα στη φύση των οικογενειακών δικαιωμάτων, πλην, όμως, αυτό δεν αποτελεί παράλληλα και καθήκον, όπως συμβαίνει με τη γονική μέριμνα και γι` αυτό δεν υφίσταται νομική υποχρέωση να επικοινωνεί με το τέκνο του, δηλαδή δεν μπορεί να εξαναγκασθεί η επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του, με αγωγή στρεφόμενη εναντίον του. Επομένως συνάγεται περαιτέρω ότι ο γονέας, ο οποίος έχει την επιμέλεια του τέκνου του,κατά τη διάσταση ή μετά το διαζύγιο δεν έχει το δικαίωμα, και έτσι δε νομιμοποιείται ενεργητικά να ζητήσει με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ή με αγωγή να ρυθμιστεί η επικοινωνία του τέκνου του αυτού με τον άλλο γονέα, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του και δε διαμένει με αυτό διότι μια τέτοια αγωγή θα κριθεί από το Δικαστήριο απορριπτέα και απαράδεκτη .
διαζύγιο επιμέλεια και παιδιά επικοινωνία και παιδιά γονική μέριμνα και παιδιά