Στις
διαφορές που αφορούν τη γονική μέριμνα και την επιμέλεια του παιδιού το
δικαστήριο μπορεί πριν την έκδοση της απόφασης του ανάλογα με την ωριμότητα του
παιδιού να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη του. Η επικοινωνία του δικαστή με το παιδί
συνήθως διενεργείται κατόπιν αιτήματος του ενός γονέα ή η ανάγκη κρίνεται από
το δικαστή. Η επικοινωνία του δικαστή με το παιδί ορίζεται στα πρακτικά του
δικαστηρίου δηλαδή ορίζεται ο χρόνος, ο τόπος, ο δικαστής, και καλείται εκείνος
που διαμένει με το παιδί να το παρουσιάσει κατά την ορισθείσα από το δικαστήριο ημέρα και ώρα . Η
επικοινωνία του δικαστή με το παιδί γίνεται στο χώρο του δικαστηρίου, σε χώρο
δηλαδή που δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενος για το παιδί, χωρίς την παρουσία των γονέων του εκτός εάν ο
δικαστής κρίνει διαφορετικά. Το περιεχόμενο της συνομιλίας δικαστή – παιδιού
είναι εμπιστευτικό και δεν συντάσσεται έκθεση γι αυτό . Κατά τη συνάντηση αυτή
ο δικαστής μόνο με τις προσωπικές του ικανότητες και χωρίς ειδικότερη
εκπαίδευση συναντά ένα παιδί που δεν τον γνωρίζει, το οποίο μπορεί να είναι
φοβισμένο ή δασκαλεμένο ή να μιλά από το θυμό του, ή να θέλει να παίξει το δικό
του παιχνίδι εκφράζοντας περισσότερο τι
το βολεύει και λιγότερο το πραγματικό του συμφέρον. Ο δικαστής δεν είναι
υποχρεωμένος να εφαρμόσει την γνώμη του παιδιού αλλά με γνώμονα πάντοτε το
πραγματικό συμφέρον του παιδιού αλλά και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του φακέλου
της υπόθεσης, θα αναθέσει την επιμέλεια
του παιδιού στο ένα ή τον άλλο γονέα που
στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η μητέρα του παιδιού.
Όταν ένας από τους γονείς ή και οι δύο μαζί, αποφασίσουν ότι δεν μπορούν πλέον να ζουν μαζί και θέλουν να χωρίσουν τα θέματα που πρέπει άμεσα να ρυθμιστούν είναι της επιμέλειας του ανήλικου παιδιού, της ρύθμισης της επικοινωνίας του παιδιού με το γονέα που αυτό δεν διαμένει -και ο οποίος είναι συνήθως ο πατέρας- καθώς και της διατροφής του ανήλικου παιδιού . Οι γονείς μπορούν πάντοτε να καταλήξουν σε μια κοινή συμφωνία που να ρυθμίζει τα θέματα αυτά είτε με ιδιωτικό συμφωνητικό στα πλαίσια του συναινετικού διαζυγίου είτε με οικογενειακή διαμεσολάβηση η οποία γίνεται με την συμμετοχή τους με το δικηγόρο τους και τη βοήθεια ουδέτερου τρίτου, του διαμεσολαβητή και καταλήγει σε αναλυτική συμφωνία η οποία ενσωματώνεται σε πρακτικό διαμεσολάβησης. Όταν όμως οι γονείς δεν συμφωνούν τότε πρέπει να αποφασίσει το Δικαστήριο . ‘Όταν το παιδί είναι βρέφος και μέχρι την ηλικία των 3 ετών θεωρείται πιο συμφέρον γι αυτό να μην αποχωρίζε...