Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι ένας γάμος πολιτικός ή θρησκευτικός ή ένα σύμφωνο συμβίωσης δεν ασκεί καμία απολύτως επίδραση στα δικαιώματα τους ως γονέων στις περιπτώσεις που αποφασίζουν απλά να συμβιώσουν και τα παιδιά τους να αναγνωριστούν συμβολαιογραφικά.Όμως αυτή η πεποίθηση δεν είναι ορθή. Είναι πολλά τα φορολογικά αλλά και οικονομικά δικαιώματα που απολαμβάνουν γονείς παιδιών που έχουν τελέσει γάμο ή έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης τόσο όσο ζουν μαζί χωρίς πρόβλημα όσο και όταν αποφασίσουν να διακόψουν την συμβίωση τους δηλαδή να χωρίσουν.Ειδικά για την επιμέλεια των παιδιών εκτός γάμου προβλέπει το άρθρο ΑΚ 1515 σύμφωνα με το οποίο η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του, ανήκει στη μητέρα του .
Σε περίπτωση αναγνώρισης του ,αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας,που όμως την ασκεί αν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή αν έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας όπως στην περίπτωση του θανάτου της ή αν αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους.
Ο δικαστήριο με αίτηση του πατέρα μπορεί και σε κάθε άλλη περίπτωση να αναθέσει σε αυτόν την άσκηση της γονικής μέριμνας ή μέρους της ,εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Αντίθετα για τις περιπτώσεις του διαζυγίου ή της ακύρωσης του γάμου ή της λύσης του συμφώνου συμβίωσης προβλέπει το άρθρο ΑΚ 1513 ότι η γονική μέριμνα ρυθμίζεται από το δικαστήριο.Επομένως είναι σαφές το προβάδισμα που δίνεται στη μητέρα σε σχέση με τον πατέρα αναφορικά με την επιμέλεια και την άσκηση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις παιδιών εκτός γάμου ακόμη και εάν ο πατέρας τους τα έχει αναγνωρίσει συμβολαιογραφικά .