Στις περιπτώσεις διαζυγίου εφόσον ζουν και οι δύο γονείς ή διάσπασης
της συμβίωσης του γάμου, οπότε ανατρέπονται οι συνθήκες της οικογενειακής
ζωής και δημιουργείται χωριστή κατοικία των
συζύγων αποκλειστικός οδηγός της κρίσης του Δικαστηρίου το οποίο καλείται σε
περίπτωση διαφωνίας τους να αποφασίσει σχετικά με τη γονική μέριμνα του
ανηλίκου τέκνου τους ή για την επιμέλεια του ανήλικου παιδιού είναι το συμφέρον του παιδιού χωρίς να επιδρά στη λήψη της απόφασης του
δικαστηρίου κανένας από τους βασικούς παράγοντες που συνοδεύουν το πρόσωπο
καθενός από τους γονείς . Οι λόγοι διαζυγίου, δηλαδή η υπαιτιότητα των συζύγων
ως προς τη λύση του γάμου δεν ασκούν επιρροή στο θέμα της επιμέλειας εκτός από
την περίπτωση που επιδρούν στο συμφέρον του παιδιού.
’Έτσι σύμφωνα με τα άρθρα ΑΚ 1513 και ΑΚ
1514 και μετά τη στάθμιση του συμφέροντος του παιδιού το Δικαστήριο θα αναθέσει την γονική μέριμνα ή
την επιμέλεια σε ένα μόνο από τους γονείς
του ανήλικου παιδιού ή και στους δύο εάν οι ίδιοι συμφωνούν στην
λύση αυτή όπως σε περίπτωση τέτοιας συμφωνίας στα πλαίσια συναινετικού
διαζυγίου, συγχρόνως δε καθορίζει τον
τόπο της διαμονής του. Για τη λήψη της απόφασης το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη
του τους δεσμούς του παιδιού που έχουν αναπτυχθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή με τους γονείς
του και τους αδελφούς του, τυχόν συμφωνίες των γονέων σχετικά με την
επιμέλεια και την περιουσία του καθώς και
τη γνώμη του εφόσον η ηλικία του και η πνευματική ανάπτυξη του το καθιστούν δυνατό.