Όταν εμφανίζονται προβλήματα στο γάμο οι σύζυγοι
δεν μπορούν πλέον να ζουν μαζί .
Σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης και
στα πλαίσια της εξουσίας του για την προστασία της οικογένειας ,το Δικαστήριο μπορεί,
εφόσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας, ενόψει των ειδικών συνθηκών καθενός από τους
συζύγους και του συμφέροντος των ανηλίκων παιδιών να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο
την αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης δηλαδή ολοκλήρου ή τμήματος του
ακινήτου που χρησιμεύει για την κύρια διαμονή των ιδίων (οικογενειακή στέγη ),ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το
δικαίωμα χρήσης του.
Μάλιστα σε επείγουσες περιπτώσεις το δικαίωμα
αυτό μπορεί να ζητηθεί και με ασφαλιστικά μέτρα.
Η παραχώρηση της οικογενειακής στέγης γίνεται
με κριτήρια τις ειδικές συνθήκες του καθενός συζύγου, το συμφέρον των ανήλικων
παιδιών και τις αρχές της επιείκειας, οι οποίες είναι δυνατόν να επιβάλλουν κατά
περίπτωση η παραχώρηση αυτή της οικογενειακής στέγης να γίνεται και προς το σύζυγο
που δεν έχει εμπράγματο δικαίωμα (δηλαδή κυριότητα ή συγκυριότητα) ή ενοχικό δικαίωμα στο ακίνητο ( π.χ. δεν είναι
μισθωτής του ακινήτου).
Η ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης,
αποτελεί δικαίωμα αυτοτελές και αυθύπαρκτο κάθε συζύγου, που ασκείται αυτοτελώς
με κύρια αγωγή, η δε απόφαση που εκδίδεται επί της αγωγής έχει καταψηφιστικό
χαρακτήρα και ως εκ τούτου μπορεί, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα, να κηρυχθεί
προσωρινά εκτελεστή, ενώ η εκτέλεση της, δηλαδή η εφαρμογή της μπορεί να
επιτευχθεί με την απειλή κατά του απομακρυνομένου από αυτήν συζύγου χρηματικής
ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε μελλοντική
διατάραξη της επ’αυτής κατοχής του παραμένοντα εκεί συζύγου.
Η χρονική διάρκεια της ισχύος της παραχώρησης
της οικογενειακής στέγης είναι μέχρι την αμετάκλητη
λύση του γάμου του ζευγαριού.